آخرین مطالب
امکانات وب
گاهگاهی دل هوايی می شود
مشهدی يا كربلایی می شود
می پرد از شاخه گاهی مرغ دل
می كشد از سينه آهی مرغ دل
می رود گاهی به صحن آفتاب
شعر می خواند به لحن آفتاب
می پرد گاهی به بالا از زمين
می رسد تا آسمان هشتمين
تا حريم اُنس، پرپر می زند
بارگاه قدس را در می زند
چشم من در حسرت خورشيد بود
بی قرار حضرت خورشيد بود
آفتاب شرق يا شمس الشّموس
پادشاه مشهد ای سلطان طوس
پشت در بودم طلب كردی مرا
مست كردی در طرب كردی مرا
دل پر از غم بودی، آخر شاد شد
تا مقيم كوی گوهر شاد شد
اشك می باريد چشم مست من
بر مشبّک ها گره زد دست من
ضامن آهو! منم، درويش تو
كمتر از آهو نباشم پيش تو!؟
بر دخيل بارگاه قدسی ات
كن نگاهی با نگاه قدسی ات
ياوری كن استعانت كن مرا
ضامن آهو ضمانت كن مرا
***
آتش افروزم بعشقت يا رضا
تا ابد سوزم بعشقت يا رضا
در دل طوفانی ام هنگامه شد
تا لبم گرم زيارتنامه شد
گر چه احساس سعادت می كنم
بر كبوترها حسادت می كنم
بر كبوترها كه همراه توأند
همنشين گاه و بی گاه توأند
السلام ای ساقی مستان، سلام
ماه مظلوم غریبستان سلام
وقت رفتن شد جوازم دست توست
خواهشم از تو نيازم دست توست
بار ديگر هم هوايی كن مرا
بعد مشهد كربلايی كن مرا
زمان گلدسته
لینک دانلود اجرای تلویزیونی این شعر:
https://aparat.com/v/WTHF9